วันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556

โลกของฉัน






โลกไซเบอร์ในปัจจุบันมีความสำคัญต่อชีวิตมากมาย  ผู้เขียนก็เหมือนกันเพียงแต่มันช่วยทั้งด้านการงาน ความบันเทิงและการสื่อสารอย่างไร้พรมแดน  ก่อนนี้ผู้เขียนก็ใช้เน็ตในการติดต่อสื่อสารกับเพื่อน ต่างแดนอยู่แล้วเพียงแต่ใช้กับคอมพิวเตอร์  แต่เมื่อมีมือถือเข้ามาทำให้การติดต่อเพิ่มมากขึ้น ถี่มากขึ้น  จนกลายเป็นปัจจัยที่จำเป็นมากขึ้นไม่ว่า  ผู้ใหญ่หรือเด็ก  พอมีแท้ปเล็ต  ไอเพดมาอีกโลกปัจจุบันก็เลยเป็นโลกส่วนตัวของแต่ละบุคคล  ถ้าพูดว่ามันให้คุณมากมาย  แต่มันก็มีโทษมหันต์ในการที่ไม่มีการหยุดพัก  ผู้เขียนเองเมื่อแรกเริ่มใช้คอมพิวเตอร์ก็มีความสนุกมาก  แต่เมื่อใช้ไปเรื่อยๆ จากความสนุกมันการเป็นทุกข์ไปแล้ว  เพราะได้ทำลายสายตาและการนั่งที่นับวันจะปวดเมื่อยจากการใช้คอมพิวเตอร์ เมื่อไปที่ใดก็เห็นผู้คนมาใช้เครื่องมือสื่อในระบบโซเชียลเน็ตเวิร์ดมากขึ้นทุกวัน  ยิ่งเดี๋ยวนี้กล้องแทบหมดความสำคัญเพราะใช้กันแต่มือถือถ่ายภาพแล้วก็ออนขึ้นเฟสบุ๊ค  ทางไลน์  ทุกคนก้มหน้าก้มตาใช้กันจนลืมคนข้างไปเลย